Laat maar waaien

Terwijl ik dit schrijf zie ik buiten dat de herfst nu toch echt begonnen is. Het waait hard en de blaadjes vliegen door de lucht. De natuur is zich duidelijk op aan het maken voor de WINTER. Alles komt langzaam tot rust, zodat er in 
het voorjaar weer nieuwe blaadjes en plantjes kunnen groeien.
 
Dit in tegenstelling tot ons, mensen. Wij gaan het hele jaar maar gewoon door. Voor het nemen van rust of eens rustig afwachten wat er gaat gebeuren hebben we geen tijd en (vaak) geen geduld. Wij willen meteen een oplossing voor onze problemen en kunnen moeilijk afwachten of er vanzelf een oplossing `groeit` als we het even loslaten. 
 
Misschien moeten we een voorbeeld nemen aan de natuur en onze PROBLEMEN en ZORGEN af en toe gewoon eens `laten waaien`. Ze even niet meer voeden door er de hele tijd over te piekeren. Het zou zomaar kunnen dat er een mooie oplossing komt of dat je merkt dat een probleem eigenlijk veel kleiner is, als je er van een afstandje naar kijkt en er een frisse wind heeft kunnen waaien.
 
Letterlijk gaan wandelen en de wind tegen je wangen en door je haren voelen waaien werkt vaak ook heel goed om je piekerhoofd tot rust te brengen. Door te wandelen en je voeten steeds een stap vooruit te zetten weet je soms ineens wat jouw volgende (figuurlijke) stap zou kunnen zijn. Juist door in beweging te komen krijgen je gedachten ook de kans om te gaan bewegen en zie je de dingen vaak weer van een andere kant.
 
Neem vooral een voorbeeld aan de natuur en rust op tijd even uit. Laat je gedachten gewoon lekker waaien en heb geduld! Dat nieuwe idee of de juiste oplossing heeft soms even tijd nodig om te groeien, maar komt er vanzelf!