Kwetsbaarheid

Kwetsbaarheid is een begrip dat soms pas echt betekenis gaat krijgen als je een kind krijgt. Je beseft  ineens dat je niet langer alleen voor jezelf verantwoordelijk bent, maar dat je (minstens de komende 18 jaar) een kind mag gaan grootbrengen die je het liefst wilt behoeden van al het kwaad in deze wereld. En dat maakt je plotseling heel erg kwetsbaar.
 
Het is natuurlijk de vraag of dat erg is. Een kind krijgen is een heel bijzondere en prachtige ervaring en dat het je ook kwetsbaar maakt heeft ook een mooie kant. Een kind geeft je namelijk de kans om heel goed naar jezelf te kijken. Ook naar de kanten die je minder leuk vind van jezelf en die je vaak liever niet aan anderen wilt laten zien. Met andere woorden de kanten van jezelf waardoor je je kwetsbaar voelt. En om die reden het liefst zo diep mogelijk wegstopt.
 
Durf jij de uitdaging aan om juist naar die kwetsbare kanten van jezelf te kijken en ook aan je kinderen te laten zien dat je helemaal niet zo perfect bent en ook nog een heleboel dingen te leren hebt? Durf jij het aan om oprecht sorry te zeggen tegen je kind en uit te leggen dat jij het soms ook lastig vindt om rustig te blijven praten in plaats van te schreeuwen?
 
Kwetsbaar durven zijn vraagt namelijk om moed. Moed om helemaal jezelf te zijn met je mooie en je minder mooie kanten. Hoe meer jij van jezelf laat zien aan je kinderen (en aan andere mensen om je heen) hoe meer je kinderen zichzelf kunnen zijn. Eigenlijk is dat het mooiste voorbeeld wat je je kinderen kunt geven!
 
Als jij die uitdaging aan durft te gaan is de kans groot dat je kind jou heel goed snapt en dat je daardoor tot hele mooie gesprekken komt met je kind, omdat je dan allebei kwetsbaar durft te zijn. Moedig hoor!